اثربخشی آموزش نوروفیدبک در کاهش شدت افسردگی و ناراحتی ذهنی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

نشانه های خلقی و دوره های خلقی کامل در اسکیزوفرنی شایع هستند. مطالعات همه گیرشناسی حاکی از آن است که حدود 80 درصد بیماران دچار اسکیزوفرنی زمانی در طول عمر خود دچار دوره افسردگی اساسی میشوند و افسردگی یک عامل خطر مرتبط با مرگ ناشی از خودکشی در اسکیزوفرنی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نوروفیدبک در کاهش شدت افسردگی و ناراحتی ذهنی بیماران مزمن مبتلا به اسکیزوفرنی بود . این پژوهش از نوع مداخلهای و طرح تک آزمودنی بر روی 2 بیمار بود. نمونه این پژوهش شامل 2 بیمار سرپایی مبتلا به اسکیزوفرنی بود که از بین بیماران تحت پوشش بهزیستی شهرستان اردبیل به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل دستگاه نوروفیدبک، پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و مقیاس واحد ناراحتی ذهنی( SUD ) بود. جلسات آموزشی برای هر آزمودنی شامل 50 جلسه آموزش نوروفیدبک بود و زمان اجرای این کار در مجموع 08 روز به طول انجامید. برای بررسی و تحلیل دادهها از تحلیل چشمی جداول و نمودارها و شاخص درصد بهبودی استفاده شد . یافته ها حاکی از آن است که آموزش نوروفیدبک میتواند باعث کاهش شدت افسردگی و ناراحتی ذهنی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی شود . نتایج نشان داد که بیماران اسکیزوفرنیک توانایی یادگیری کنترل الگوهای امواج مغزی خود را دارند و آموزش نوروفیدبک میتواند به عنوان یک روش بالقوه در بهبود نیمرخ روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مورد توجه قرارگیرد .

Keywords:

آموزش نوروفیدبک , اسکیزوفرنی مزمن , شدت افسردگی , ناراحتی ذهنی