بررسی تاثیر اجرای طرح های مرتعداری بر وضعیت معیشتی دامداران (مطالعه موردی مراتع ییلاقی حوزه آبخیز سجادرودبابل)

طرح های مرتعداری جهت استفاده بهینه از مراتع و نیز اصلاح و احیا منابع طبیعی به منظور تولید علوفه اجرا می گردند. در عین حال اجرای طرح های اصلاحی و احیایی مراتع ضمن حفظ و احیای منابع طبیعی، می تواند در تامین معیشت جمعیت قابل توجهی از بهره برداران به خصوصی بهره بردارن روستایی دامدار نقش اساسی داشته باشد. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر اجرای طرح مرتعداری بر بهبود وضعیت اقتصادی دامداران در شیوه دامداری سنتی وابسته به مرتع و نقش اجرای صحیح طرح ها در ارتقاء سطح معیشتی بهره برداران مراتع ییلاقی حوزه آبخیز سجادرود بابل انجام شد. در تحقیقی حاضر شش سامان عرفی دارا و فاقد طرح مرتعداری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بود و با استفاده از فرمول کوکران 82 پرسشنامه توسط بهره برداران در منطقه مورد مطالعه تکمیل گردید. با توجه به ماهیت داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ویلکاکسون و من - ویتنی استفاده شد. تحلیل مالی تحقیق نیز با استفاده روش منفعت به هزینه انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که میانگین سود خالصی از اجرای طرح های مرتعداری در هر هکتار 8602 ریال و نسبت فایده به هزینه (B/C) فعالیت دامداری در مراتع 0/65 محاسبه گردید. بیلان مالی فعالیت دامداری در مراتع فاقد طرح به ترتیب 5880 ریال در هکتار و نسبت منفعت به هزینه آن نیز 41/ 0 بدست آمد. تفاوت میانگین سود در واحد سطح مراتع دارای طرح و فاقد طرح معنی دار نیست.

Keywords:

طرح مرتعداری , وضعیت معیشتی , دامداران , مراتع ییلاقی