امروزه تکنولوژی پیش ساختگی در سازه ها مخصوصا “ سازه های بتنی، توسعه چشمگیری یافته است . سرعت اجرا، کاهش هزینه های تجهیز کارگاه و امکان آسانتر انجام کار در شرایط نا مناسب جوی برخی از مزایای این تکنولوژی است . یکی از رایج ترین سیستمهای پیش ساخته سازه های بتنی متشکل از پانلهای بزرگ می باشد .در طراحی این سازه ها علی الخصوص در مناطق زلزله خیز، علاوه بر مقاومت شکل پذیری کافی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد . عملکرد مناسب این سازه ها از نظر مقاومت و شکل پذیری عمدتا “ بستگی به عملکرد مناسب اتصالات آنها اثر پارامترهای مختلف نظیر؛ ابعاد المان بندی، ابعاد پانل، وجود آرماتورهای تقویت، ضخامت اتصالات افقی، ضریب پواسون و مقاومت فشاری بتن پانلها بر رفتار سازه های پیش ساخته متشکل از پانلهای بزرگ مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج حاصله از آنالیز سازه مدل شده نشان می دهد که ابعاد المان بندی در حالت وجود درز اتصال در مقایسه با عدم وجود درز اتصال تأثیر بیشتری بر روی رفتار سازه دارد، ابعاد پانل بر روی رفتار سازه تأثیر گذاشته و در صورت انتخاب پانلهای 3 در 3 متر، رفتار سازه با درزهای افقی نزدیکتر به رفتار سازه یک پارچه می شود . آرماتورهای تقویت شکل پذیری سازه را افزایش داده و لغزش افقی پانلها نسبت به یکدیگر را کاهش می دهد . ضریب پواسون تأثیری بر روی رفتار سازه نداشته و کاهش ضخامت اتصال افقی و افزایش مقاومت فشاری بتن باعث افزایش سختی جانبی سازه می شوند . در ضمن اتصالات قائم از نوعLSB نسبت به اتصالات ساده، نظیر اتصالات افقی تغییر شکل جانبی کمتری را نتیجه می دهد.