ارایه راهکار مناسب برای عبور از مناطق با پتانسیل شدید ریزش و بررسی آن به روش عددی، مطالعه موردی: تونل بلند انتقال آب زاگرس

شرایط نامطلوب زمینشناسی مانند حضور زونهای خرد شده، مناطق گسله، تودهسنگهای حاوی آب زیرزمینی فراوان، احتمال هجوم آب و نشت گاز به داخل تونل، سقوط بلوکهای سنگی، تودهسنگهای تحت تنش بالا و مناطق دارای پتانسیل مچاله شوندگیو ... نقش اساسی در عملکرد دستگاه و نرخ نفوذ ماشین تونلزنی ) TBM ( دارد. از جمله مشکلاتی که در اکثر تونلهای سنگی با روش حفاری مکانیزه احتمال وقوع آن وجود دارد، ریزش و سقوط بلوکهای سنگی در کاترهد و گیر افتادن ماشین به دلیل عدم اعمالگشتاور لازم جهت چرخش کاترهد میباشد. از جمله این تونلها، تونل بلند انتقال آب زاگرس بوده که در بخشی از مسیر خود شرایط زمینشناسی بسیار پیچیده ای به نام محدوده زیمکان را پیش رو دارد و با مشکل بیان شده روبرو است. از آنجاییکه این محدودهدارای طول چشمگیری است لذا استفاده از یک سیستم حفاری پایدار جهت ادامه پیشروی ضروری به نظر میرسد. در این مقاله جهت برون رفت از این بحران استفاده از سیستم تونل پیشرو که در بالای مقطع اصلی تونل حفر میگردد ارایه شده است. اینسیستم حفاری توسط مدلسازی عددی سه بعدی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن نشان داد که تونل پیشرو میتواند بسیاری ازمخاطرات روبروی ماشین حفار در تونل بلند انتقال آب زاگرس را برطرف نماید.

Keywords:

تونل پیشرو , TBM , ناپایداری سینهکار , فشار وارد بر سپر , مدلسازی عددی , هجوم آب