توسعه اقتصادی در بازآفرینی شهری

در حال حاضر، بسیاری از شهرها، به دلیل تغییرات در عملکرد اقتصادی آنها و افزایش جهانی شدن بازارها دچار افت و تنزل اقتصادی شدهاند و بیشتر مناطق سکونتی قدیمی و بافت های فرسوده تحت الشعاع این امر قرار گرفته اند. روی دیگر سکه خروج افراد توانمند از این محدودهها به دلیل افت و رکود اقتصادی است. با خارج شدن این افراد، کم کم از میزان ارزش منطقه کاسته شده و شرایط برای اسکان افراد با توان مالی کمتر و کم درآمد فراهم میگردد و کم کم فقر اقتصادی ساکنان نیز پدیدار میشود. واقعیت این است که مهمترین عامل تاثیرگذاری در توسعه فرسودگیها و متروکه شدن بافتهای فرسوده شهری عامل اقتصادی و سرمایهگذاری است. فقر اقتصادی ساکنان و مالکان امکان هرگونه بهسازی و نوسازی را سلب کرده است. از سوی دیگر تنگناهای اقتصادی باعث میشود ساخت و سازها در نهایت صرفه جویی و کاهش هزینههای مختلف مانند تهیه مصالح، نیروی انسانی و کاهش زمان انجام شود. حاصل این شرایط، افت کیفیت ساخت بناها و سیمای شهری است. لذا با احقاق حقوق شهروندی، ایجاد و ارتقاء سرمایههای اجتماعی در محلات محدوده های شهری و ارتقاء رضایتمندی سکونتی در ساکنین محله ها و محدوده های هدف با ظرفیت سازی اجتماعی و توسعه اجتماع محلی، حفاظت پایدار و احیای میراث فرهنگی، تاریخی و هویت فرهنگی شهر، ارتقاء ایمنی و پایداری زیرساخت های شهری و عرصه های عمومی در محدوده های هدف، بهبود و ارتقاء وضعیت معیشت و اشتغال و توسعه اقتصادی مد نظر قرار گیرد

Keywords:

توسعه اقتصادی , بازآفرینی شهری , بهسازی , سرمایههای اجتماعی