بررسی نقش انسداد شیمیایی در کاهش آبدهی چاههای آب شرب بهعنوان یک عامل آسیب رسان بر منابع آبی (مطالعه موردی چاه آب شرب روستای شهرآباد شهرستان رباطکریم)

کاهش آبدهی چاهها میتواند به دلایل مختلفی صورت پذیرد که بهصورت کلی سه دلیل وضعیت ساختار زمینشناسی، وضعیت تغییرات هیدروژیولوژی و تغییرات دگرسانی در لولههای جدار چاهی از مهمترین دلایل آن میباشد. خارج شدن یک چاه از مدار بهرهبرداری به دلیل کاهش آبدهی علاوه بر اتلاف هزینهها میتواند سلامت و بهداشت مردم و بهرهبرداران را به مخاطره انداخته و باعث ایجاد لطمات و آسیبهایجبرانناپذیری به لحاظ کمی و کیفی بر منابع آب شرب گردد.دراین رهگذر ضروری است در ابتداعواملی که موجب رخداد افت شبکه میباشند مورد شناسایی قرارگرفته و نقش آنها درایجاد پتانسیل خورندگی ورسوبگذاری موردبررسی و ارزیابی قرار گیرد. که مهمترین آنها انسدادهایفیزیکی، شیمیایی و زیستی میباشند، در این راستا نتایج حاصل از پژوهش مذکور از منظر خورندگی و رسوبگذاری در چاه هدف نشانگر آناست که براساس نتایج حاصله از اندیسهای رایزنرولانژلیه این چاه در دامنه خورندگی قرار دارد، همچنین نتایج حاصل از آنالیزهای هیدروشیمیایی چاه از یک سو و آنالیزهای ژیوشیمیایی حاصل از رسوبات خارج شده از چاه مذکور بهروش XRD از سوی دیگرنشان داد کهانسداد مشبکهای لوله جدار چاه میتواند به دلیل تاثیر بافت سازندهای زمینشناسی و تشکیل رسوبات گوتیت باشد. درنهایت میتوان نتیجه گرفت که انسدادهای شیمیایی دریک چاه علاوه برافت کمی میتواند در تغییرات کیفی منابع آبی بسیار اثرگذار باشد. لذا شناخت آنها میتواند علاوه بر انتخاب نواحی بهینه جهت حفر چاه و ارایه راهکارهای پیشنهادی مناسب در جهت بازیابی واحیا چاهها بسیارموثر باشد.

Keywords:

چاه , انسداد شیمیایی , مشبکهای لوله جدار , ساختار زمینشناسی , گوتیت