اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان قربانی قلدری با توجه به نوع جهت گیری اهداف اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان قربانی قلدری با توجه به نقش جهتگیری اهداف اجتماعی بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه شامل دانشآموزان دختر قربانی قلدری درمدرسه بود که در پایه هفتم و هشتم دوره اول مقطع متوسطه مشغول به تحصیل بودند. نمونه شامل 96 دانشآموز قربانی قلدری بود که با توجه به نوع جهت گیری اجتماعی به طور تصادفی در گروههای آزمایش وکنترل منسوب شدند )گروه آزمایش= 48 نفر، گروه کنترل= 48 نفر(. برای جمعآوری دادهها از مقیاسقربانی قلدری کالیفرنیا، جهت گیری اهداف پیشرفت اجتماعی و سازگاری اجتماعی استفاده شد. آموزش کفایت اجتماعی برای گروه آزمایش در 12 جلسه به مدت شش هفته ارایه گردید و گروه کنترل هیچآموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری دو راهه نشان داد که آموزش کفایت اجتماعیبر افزایش سازگاری دانشآموزان قربانی قلدری اثربخش است و این افزایش در گروههای تبحری اجتماعی و عملکردگرایی اجتماعی بود اما در افزایش سازگاری اجتماعی گروه عملکردگریزی اجتماعی تاثیری دیدهنشد. در مجموع نتایج حاکی از آن است که میتوان ازآموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر برای افزایش سازگاری دانشآموزان قربانی قلدری استفاده کرد.

Keywords:

کفایت اجتماعی , مدل فلنر , سازگاری , قربانی قلدری , جهت گیری اهداف اجتماعی