بررسی و تحلیل موانع به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش با رویکرد روش کیفی مورد مطالعه : هوشمندسازی مدارس در شهر بندرعباس

امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب تسهیل امور در حوزه های مختلف از جمله آموزش گردیده است. با اینحال، در کشور ما آنگونه که باید مورد استفاده قرار نمی گیرد. هدف این پژوهش، بررسی و شناسایی موانع موجود در سیستمهای آموزشیمدارس هوشمند و ارایه راهکار برای رفع آن ها میباشد. در این تحقیق از روش تحقیق کیفی و برای جمع آوری دادها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش دبیرستان های هوشمند ناحیه 2 شهر بندرعباس می باشد. نمونهگیری تا حد اشباعنظری داده ها ادامه یافت به طوری که با تعداد 20 نفر از مدیران و دبیران دبیرستان ها مصاحبه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادها، بعد از چندین بار مرور و تحلیل متن هایمصاحبه و وارد نمودن آنها به نرم افزار تحلیل دادههای کیفی MAX QDA به استخراج مفاهیم و مقوله ها و درک جملات مهم و فرموله کردن معانی جملات پرداخته شد و جملات مهم و مرتبط کدبندی گردیدند. نتایج نشان داد که شش دسته مانع مهم وجوددارد که عبارتند از: 1 موانعی که به دبیران مربوط می شود، 2 موانعی که به دانش آموزان مربوط می شود، 3 موانع اقتصادی، 4 موانع فرهنگی، 5 موانع اداری و اجرایی و 6 موانع فنی. در این میان موانع اقتصادی بااهمیت ترین و پرتکرارترین موانعی بودند که از سوی مصاحبهشونده ها مطرح شد. موانع مربوط به دبیران، موانع فرهنگی و به ترتیب موانع اداری اجرایی و موانع فنی و در نهایت موانعی که مربوط به دانش آموزان می شود در رتبه های بعد از لحاظ اهمیت قرار گرفتند و در انتهای تحقیق برای هر کدام از موانع مطرح شده از سوی دبیران راهکارهایی جهت کمرنگ تر کردن و در نهایت رفع آن ها ارایه شد.

Keywords:

فناوری اطلاعات و ارتباطات , هوشمند سازی مدارس , موانع به کارگیری فناوری اطلاعات , روش کیفی