اولویت بندی عوامل مربوط به توسعه گردشگری درمانی ایران

گردشگری فعالیت اقتصادی است که به دلیل ماهیت و ویژگیهای خاص آن فرصت های مناسب برای ورود به عرصه تجارت بین المللی را فارغ ازسطح توسعه یافتگی کشورها فراهم می آورد درک این مهم باعث شده که ازاین فعالیت اقتصادی که اساسا ماهیت خدماتی دارد به عنوان صنعت یاد شود و بعدازصنعت نفت و خودرو به عنوان سومین صنعت جهان شناخته شود درمیان حوزه های مختلف گردشگری گردشگری سلامت و زیرمجموعه های آن به دلیل قابلیت ها و مزیت های رقایتی آ ها ازتوجهی دوچندان برخوردار شده و رشد شتابان را درمیان سایراشکال گردشگری ازخود نشان میدهد درایران توسعه این حوزه ازگردشگری آنطور که بایدوشاید موردتوجه نهادهای متولی امرقرارنگرفته است و به تبع آن درسطح کسب و کارنیز مجموعه های خصوصی فعال و موفق پانگرفته اند تعدادقلیلی نیز که به این مهم پرداخته اند ازشکوفایی اقتصادی و تداوم کسب و کاربرخوردار نشدها ند پاسخ به چرایی و تبیین توسع نیافتگی گردشگری درمانی به عنوان یکی ازمهمترین بخشهای گردشگری سلامت به مفهوم فراگیر آن و شناخت و اولویت بندی عوامل مرتبط برتوسعه گردشگری درمانی موضوع و هدف این مقاله است برای انجام این مهم ابتدا پرسشنامه متشکل از25عامل تاثیرگذار برتوسعه گردشگری درمانی براساس نظرخبرگان و ادبیات تحقیق تنظیم شد سپس پرسشنامه مذکور برای 85نفر ازدست اندرکاان حوزه گردشگری درمانی که به روش گلوله برفی شناسایی شده بودند ارسال شد نهایتا الویت بندی هریک ازعوامل بااستفاده ازازمون فریدمن به عنوان نتایج پرسشنامه ای تعیین گردید یافته های تحقیق نشان داد که ازدید دست اندرکاران کسب و کارگردشگری درمانی سه عامل برندسازی برای ایران درحوزه درمان هماهنگی کامل نهادهای مرتبط با گردشگری درمانی و وجود نهاد بین بخش متولی و سیاست گذار به ترتیب حایز اولویت اول تا سوم درتوسعه گردشگری درمانی کشور می باشد

Keywords:

گردشگری , گردشگری سلامت , گردشگری درمانی , توسعه کسب و کار , عوامل مرتبط