بر اساس معیارهای جهانی یکی از شاخص های توسعه کشاورزی ساخت،
نوسازی و بهسازی شبکه های آبیاری و زهکشی است. در حال حاضر مدت زیادی از ساخت اولین شبکه های آبیاری در جهان می گذرد و بسیاری ا ز آنها به دلایل مشکلات فنی، سازه ای، زیست محیطی، عوامل سیاسی - اجتماعی و اقتصادی تخریب شده و یا بصورت غیرفعال درآمده اند. از آنجا که فرصت ها و منابع مالی برای ایجاد شبکه های جدید محدود است، بهترین راه حل موجود، سرمایه گذاری در زمینه بهسازی و
نوسازی شبکه ها است. در اکثر کشورهای دنیا سیاست ویژه ای برای بهسازی شبکه ها تدوین شده است که باعث افزایش بازدهی و کاهش بسیاری از مشکلات موجود در شبکه ها گردیده است. در این تحقیق پس از جستجوی وسیع مستندات مرتبط با بهسازی شبکه های آبیاری و زهکشی، میزان فعالیت های انجام شده در زمینه بهسازی و بازسازی آنها در جهان بررسی شده است . این فعالیت ها از دیدگاه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته اند و معیارهای مورد نظر آنها استخراج شده اند. سپس درجه اهمیت این معیارها و میزان تحقق آنها در پروژه های بهسازی و بازساری شبکه ها بر اساس
توسعه یافتگی کشورها بررسی شده اند تا جایگاه کشور ما نسبت به کل کشورها و همچنین نسبت به کشورهای در حال توسعه سنجیده شود. این ارزیابی می تواند به عنوان گام اول در تدوین سیاست های جامع برای بهسازی و بازسازی شبکه های آبیاری و زهکشی تلقی شود.