ردیابی و شناسایی مجدد افراد در شبکه ای از دوربین ها با دید مجزا بر مبنای سیستم فازی در محیط های بسته

انتخاب یک ویژگی مناسب جهت شناسایی و ردیابی در سیستم های نظارتی با شبکه ای ازدوربین ها به معیارهایی مانند سرعت و دقت به دلیل بلادرنگ بودن این نوع از سیستم ها بستگی دارد. به همین منظور در این مقاله از ویژگی هیستوگرام رنگ به عنوان یک روش ساده و در عین موثر برای ردیابی و انطباق افراد در بین دوربین های مختلف استفاده شده است. ولی استفاده از این ویژگی در بعضی از موارد به دلیل تغییر شدت روشنایی محیط و تغییر اندازه افراد نسبت به دروبین های مختلف، نتایج رضایت بخشی را از خود نشان نمی دهند. در این مقاله برای کاهش تغییر شدت روشنایی در هنگام عبور افراد در بین دوربین ها از تابع انتقال روشنایی تجمعی استفاده شده است. از آنجایی که تغییر اندازه افراد با توجه به فاصله ی آنها نسبت به دوربین، عملکرد ویژگی رنگ را در مکان های متفاوت از محیط تحت تاثیر قرار می دهد، به همین منظور، با به کارگیری یک سیستم فازی محیط تحت پوشش هر دوربین به قسمت های متفاوت تقسیم شده است. در ادامه، به منظور مقایسه رنگ ظاهر افراد، بدن هر فرد با استفاده از فاصله نسبی قسمت های مختلف به سه قسمت سر، نیم تنه و پایین تنه (پاها) تقسیم می شود. برای ردیابی در یک دوربین و شناسایی مجدد افراد در بین دوربین ها، از ویژگی هیستوگرام قسمت های مختلف بدن با توجه به موقعیت قرار گرفتن افراد نسبت به هر دوربین استفاده شده که نتایج بدست آمده از روش پیشنهادی نشان دهنده بهبود عملکرد این نوع از سیستم ها می باشد.

Keywords:

ردیابی انسان , شبکه ای از دوربین ها , زاویه دید بدون همپوشانی , سیستم فازی , هیستوگرام رنگ , تابع انتقال روشنایی تجمعی