نقش شبکه های اجتماعی در ارتقای بانکداری الکترونیک در بانک شهر

بانکداری اینترنتی در سالهای اخیر محبوبیت زیادی یافته است، زیرا روشهای سریعتر با هزینه کمتر و دسترسپذیری بیشتر جهت اجرای فعالیت در وب را برای افراد فراهم آورده است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی روشهای متداول بانکداری از طریق شبکههای اجتماعیاست. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارکنان شعب بانک شهر در شهر تهران بودند که به کمک روش نمونهگیری طبقهای از بین این افراد نمونهای مشتمل بر 217 نفر انتخاب شدند. بهمنظور انجام این پژوهش پرسشنامه استانداردی بین اعضای نمونه توزیع، و پایایی متغیرها بهکمک آلفایکرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. دادههای بهدست آمده به کمک آزمونهای کلموگروف- اسمیرنوف بهمنظور سنجش نرمالبودن دادهها، ضریب همبستگی پیرسون بهمنظور بررسی رابطه بین متغیرها، آزمون فیشر بهمنظور مناسب بودن برازش مدل و رگرسیون گامبهگام بهمنظور تاثیرسنجی روابط بین متغیرها تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد از میان مولفههای مربوط به متغیر مدیریت ارتباط بامشتری، دو مولفه امنیت و کیفیت برقراری ارتباط به اینترنت تاثیر معنیداری بر بانکداری مجازی نداشتهاند؛ ولی در میان مولفههای کیفیت،هر سه مولفه مطلوبیت دریافت شده، کیفیت ادراک شده و سهولت در انجام کارها تاثیر معنیداری بر متغیر وابسته داشتهاند. همچنین دومولفه کیفیت اطلاعات و سیستم گزارش بانکی از میان مولفه مدیریت ارتباط با مشتریان، تاثیر معنیداری بر بانکداری مجازی داشتهاند. براساس یافتههای بهدست آمده، پیشنهاد شد به کمک بانکداری مجازی، اطلاعات مربوط به سلیقهها و نیازهای مشتریان جمعآوری گردد تادر جهت اقدامهای هر چه بهتر از سوی بانک در فضای رقابتی بهتر و باکیفیتتر عمل گردد.

Keywords:

بانکداری مجازی , روشهای متداول بانکداری , شبکه های اجتماعی , بانک شهر , ایران