استخراج الگوهای رفتاری در آپارتمان های مسکونی معاصر ایران (نمونه موردی: شهر اهواز)

در این مقاله، با استفاده از علم روانشناسی محیط به بررسی رفتارهای انسانی در آپارتمان های مسکونی ایران پرداخته می شود. تاکید مطلق بر نظر طراحان و معماران، سبب بوجود آمدن فضاهایی مردم گریز و نامطلوب در محیط های مسکونی شده است که کارایی بهینه را نخواهد داشت تا خانه ای مورد انتظار و پاسخگو در برابر ارضای رفتارهای انسانی باشد و در این نوشته به جهت گیری دوسویه معمار و انسان خواهیم پرداخت. در ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه ای به مبانی نظری موضوع و سپس از طریق پرسشنامه به استخراج الگوهای رفتاری خواهیم پرداخت. از آنجایی که خانه برای انسان و خانواده ساخته می شود، پرسشنامه، بهترین منبع جهت استخراج داده های روانی انسانها و تمایلات ذهنی آنها از خانه مطلوب می باشد. نیازها و رفتارهای انسانی متاثر از شخصیت ، محیط فرهنگی-اجتماعی و محیط فیزیکی کالبدی زندگی وی می باشند و انسان بر اساس قدرت تعقل و اختیار و محیط زندگی رفتارهای خود را بروز می دهد. در این نوشته به انطباق عینیت خوب معماری در مورد خانه مطلوب از دیدگاه صاحبنظران و ذهنیت استفاده کنندگان از خانه مطلوب خواهیم پرداخت. براساس علم روانشناسی محیط، هدف اصلی پژوهش: میزان پاسخگو بودن آپارتمان های متفاوت معاصر ایران (نمونه موردی آپارتمانهای شهر اهواز) جهت تامین فضاهای متناسب با فعالیت مشخص (قرارگاه رفتاری) ساکنین، بدست آوردن اولویت های رفتاری ساکنین انواع آپارتمانها در ارتباط با محیط خانه، تاثیر محیط کالبدی بر نحوه ارضای الگوهای رفتاری، درخواست ذهنی ساکنین از خانه مطلوب و نزدیک کردن طراحی آپارتمانهای مسکونی به خانه مطلوب با توجه به نیاز بیش از حد مسکن در آینده می باشد.

Keywords:

الگوهای رفتاری , نیاز , آپارتمان , عین , ذهن