تطبیق مدل ارنشتاین در بافت فرسوده شهری؛ نمونه موردی محله خوب بخت تهران

بافت های فرسوده، بازسازی و بهسازی آن از جمله مسایل مطرح درشهرسازی امروز است. این بافت ها از آن جهت اهمیت دارد کهمشکلات زیادی را برای ساکنان و به طور عام برای شهر ایجاد می-کنند. از این حیث سازمان نوسازی شهر تهران برای بازسازی اینبافت ها اقدام هایی انجام داده است که تعدادی از آن اقدام ها مفیدواقع شده است؛ که در این میان پروژه هایی موفق تر بودند، کهمشارکت ساکنین را به همراه داشته اند. بنابراین در این پژوهش باتوجه به نظریه های مشارکتی و تاثیر مستقیم مشارکت در اینبافت ها، استفاده از مدل نردبانی ارنشتاین در دستور کار قرار گرفتهاست. از میان این پروژه های موفق در محلات، محله خوب بختمورد پژوهی این تحقیق قرار گرفته است. در مسیر این تحقیق،تعداد 60 نسخه پرسشنامه در محله پر شده است و برای تکمیلاطلاعات و شناخت بیشتر از محله با تعدادی از ساکنین محلهمصاحبه و میزگردهایی برگزار و آراء و نظرات متخصصین در مورداین محله مورد بررسی واقع شده است. باتوجه به نتایج پرسشنامهمی توان بیان کرد، که ساکنین محله خوب بخت در امور بازسازیمحله مشارکت دارند و میزان مشارکت در این محله در پله هفتمنردبان مدل ارنشتاین می باشد. بنابراین این محله را می توان بهعنوان یک محله مناسب از نظر مشارکت در بازسازی بافت فرسودهبیان کرد.

Keywords:

بافت فرسوده , برنامه ریزی مشارکتی , مدل ارنشتاین , محله خوب بخت