سیمای شهر (شیراز)

امروزه از شهرها به مثابه یک پدیده ناخوشایند یاد می شود که همه رادچار سردرگمی کرده، غافل از اینکه اگر دقیق تر به این پدیده بنگریممتوجه می شویم که این ناخوشایندی حاصل از بی توجهی بهخصوصیات و پتانسیل های خاص شهر و عدم توجه به اصول شهرسازیاست. باید شهرها را بگونه ای ساخت که در عین زیبایی، آسایش وراحتی را برای شهروندان به ارمغان بیاورند. در این مقاله شهر شیرازمورد بررسی قرار گرفته شد و بر این اساس معضلاتی یافت شد که بهشرح زیر است:- روند گسترش شهر- عدم توجه به زیباسازی شهر و توسعه فضای سبز- ساخت پل های روگذر و زیرگذر در سایر نقاط شهر- تخریب بافت تاریخی- شبکه ارتباطی و نظام آمد و رفت شهری- بی توجهی به لبه طبیعی شهر (رودخانه خشک)بی توجهی به هر یک از موارد ذکر شده مشکلاتی را در شهر بوجودآورده که موجب نارضایتی شهروندان و نازیبا شدن شهر گشته واینبرای پایتخت فرهنگی ایران اسلامی خوشایند نیست، اما توجه به آنهااوج و تعالی را برای شهر به ارمغان می آورد به شرطی که توسعه یکیدر راستای دیگری باشد نه اینکه در جهت توسعه یکی دیگری از بین برود.

Keywords:

اصول شهرسازی , گسترش شهر , زیباسازی شهر , بافت تاریخی , شبکه ارتباطی , لبه طبیعی , پایتخت فرهنگی