بررسی مولفه های منظر شهری پایدار در ورودی های کلانشهری نمونه موردی:ورودی جنوب شرقی تهران

در گذشته های نه چندان دور که حد و مرز شهرها،توسط دروازه ها مشخص می شد، مبادی ورودی به شهر از کیفیت فضایی بالایی برخوردار بود و جزء عناصر شاخص و از ویژگیهای بارز هر شهر به حساب می آمد.امروزه با گسترش و توسعه شهر ها ، جایگاه دروازه ها و برج وباروهای هماهنگ و تعریف شده به فراموشی سپرده شده و مبادی ورودی به مسیرهای سریع السیر ، برای تردد وسایل نقلیه موتوری تبدیل شده است و زمین های مجاور آنها نیز به کاربری های مزاحم و ناسازگار با محیط اختصاص داده شده است. و نقشی که طراحی شهری می تواند در ارتقاء کیفی ،بصری و عملکردی اینگونه فضاها داشته باشد هدف اصلی این پژوهش می باشد . روش تحقیق حاضر توصیفی -تحلیلی می باشد. کیفیت فعلی ورودی اکثر شهرها، تصاویر مناسبی از شهر در منظر ذهنی مخاطبان ایجاد نمی کند. مکانی که باید معرف هویت شهر و ارزش های نهفته در آن باشد، با آشفتگی فضایی - فعالیتی بسیار مواجه است، از این رو بهبود وضعیت ورودی شهر برای افزایش کیفیت محیطی شهر با رویکرد منظر شهری پایدار ضروری به نظر می رسد. پس از بررسی از طریق تحلیل و معیار نتایج نشان می دهد ورودی جنوب شرقی تهران در سطح نازلی قرار گرفته و در صورت بی توجهی، به سیما و هویت شهر آسیب های جدی خواهد رساند

Keywords:

دروازه , طراحی شهری , ورودی شهر , منظر شهری