رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون

وقوع شکستهای تردد در اتصالات قابهای خمشی فولادی در زلزله های گذشته، لزوم بازبینی در روشهای مرسوم طراحی اتصالات فولادی را برای تامین شکل پذیری اتصالات فولادی نشان داد. بامعرفی اتصالت با تیرهای کاهش مقطع یافته RBS، شکل پذیری مورد نیاز اتصالات گیردار تیر به ستون تامین گردید. ضعیف بودن قسمت کاهش یافته تیر در این اتصالات، کاهش لنگر مقاوم و ضعف در برابر کمانش کلی به ویژه تیرهای عمیق را در پی دارد برای حذف این مشکلات، با تغییراتی در جزییات طراحی تیرهای RBS تیرهای با کاهش مقطع یافته ERBS معرفی شده اند. از طرف دیگر با استفاده از تیرهای با جان غیر فشرده می توان فولاد مصرفی در سازه را کاهش داد ولی غیر فشرده بودن جان سبب ایجاد ناپایداری هایی در محل اتصال تیر به ستون می شود در این پژوهش با استفاده از نرم افزار اجزای محدود آباکوس رفتار چرخه ای تیرهای با جان غیر فشرده RBS با ERBS مقایسه گردیده و در ادامه از سخت کننده های طولی جان برای بهبود رفتار اتصال تیر به ستون استفاده شدهاست شش نمونه اتصال اجزای محدود با جان فشرده و غیر فشرده با و بدون سخت کننده طولی مدلسازی شده اند. در این نمونه ها از تیرهای بدون کاهش با کاهش مقطع و با کاهش مقطع بهبود یافته استفاده شده است از داده های تجربی برای ارزیابی صحت مدلهای اجزای محدود استفاده شده است نتایج بررسی ها نشان می دهد که استفاده از تیرهای ERBS با جان غیر فشرده دارای سخت کننده طولی علاوه بر کاهش مصرف فولاد افزایش مقاومت خمشی و بهبود قابل توجه در شکل پذیری اتصال را نتیجه می دهد.

Keywords:

اتصال تیر به ستون RBS , اتصال تیر به ستون ERBS , تیر با جان غیرفشرده , سخت کننده طولی