بررسی رابطه شهر هوشمند و توسعه پایدار مبنی بر توسعه تکنولوژی رویکرد مدل مناسب برای کلانشهر تهران

از جمله استراتژی ها و راه کارهای لازم برای توسعه ی اقتصادی و رسیدن به اقتصادی پایدار در هر کشور، تقویت اقتصاد منطقهای شهری و یا به عبارت بهتر توسعه اقتصاد پایدار بر مبنای هوشمندی شهر است. اقتصاد پایدار و هوشمند، خود نیازمند امکاناتهوشمند در هر شهراز جمله: اقتصاد هوشمند، زیرساخت و ارتباطات هوشمند، حمل و نقل شهری هوشمند، انرژی هوشمند،دولت هوشمند، امنیت هوشمند، سلامت هوشمند، کسب کار هوشمند و حتی شهروند هوشمند می باشد. شهر هوشمند، شهریاست بر اساس فناوری اطلاعات و ارتباطات از راه دور (ICT) که سعی دارد ضمن دگرگون کردن شیوه های زیست و فعالیت،پاسخگوی نیازهای شهروندان از طریق برنامه ریزی، طراحی، توسعه ونوسازی جوامع برای ترقی دادن حس مکانی، حفظ منابعطبیعی و فرهنگی،توزیع عادلانه هزینه ها و مزایای توسعه، افزایش یکپارچگی اکولوژیکی در دوره های کوتاه و بلندمدت ونیزافزایش کیفیت زندگی از طریق توسعه دامنه گزینه های حمل و نقل، اشتغال و مسکن به روش معتبر مالی به نحو مطلوب باشد.شهر الکترونیک، شهر هوشمند و شهرهای مجازی واژه هایی هستند که شهروند الکترونیک را به دنیای جدید و زندگی در شهرمدرن دعوت می کنند. در سالهای اخیر گسترش بی رویه و سریع نواحی شهری به همراه تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیتدر محدوده های کلانشهری ایران، تداوم حیات سالم شهری را در ابعاد مختلف با مخاطره و چالش های جدی مواجه نموده است.با به کارگیری چنین رویکردی در فضاهای شهری، با گذشت زمان شهرها دیگر توان ارایه خدمات لازم به شهروندان خود را درچارچوب محدوده فضایی و جغرافیایی خود نداشته و توسعه فضایی مطلوب با تاکید بر مفاهیم رشد هوشمند شهری را به عنوانچاره ای برای پایان بخشیدن به بی برنامگی توسعه فیزیکی شهرها مد نظر قرار داده اند.