نگاهی کلی به طراحی مجموعه فرهنگی- مذهبی مراغه با رویکرد احیاء الگوهای معماری ایرانی دوره سلجوقی

هدف از این پژوهش نگاهی کلی به طراحی مجموعه فرهنگی- مذهبی مراغه با رویکرد احیاء الگوهای معماری ایرانی دوره سلجوقی می باشد. با توجه به جایگاه و اهمیت اماکن فرهنگی- مذهبی که به عنوان بخشی از فرهنگهر جامعه محسوب می شود. این اماکن موجب افزایش توانمندی های جسمی و روحی افراد جامعه می شود. بر این اساس با تحلیل معماری ایرانی دوره سلجوقی و تعریف مناسب از این فضا، می توان فضایی مناسب برای افزایشاین توانمندی ها طراحی کرد. در این پژوهش از روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از ابزار کتابخانه ای و مشاهده و آزمون برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری مطالعات کیفی می باشد. با توجه به مباحثنظری مربوط به هر یک از مراکز فرهنگی و مراکز مذهبی و محور قرار دادن الگوهای معماری ایرانی در دورهسلجوقی می توان به واژه های مهم در طراحی این مجموعه دست یافت. این واژه ها که منجر به طراحی مجموعهای برای تمام سنین در شهر مراغه با توجه به الگوهای معماری ایرانی دوره سلجوقی می باشد که موجب ایجاد جایگاهی شاخص و منحصر بفرد در سطح جامعه می شود. طراحی فضایی برای ارتقای توانمندی های جسمی و روحی برای تمامی سنین با توجه به احیاء الگوهای معماری ایرانی دوره سلجوقی، هدف نهایی این طرح است. ایجاد مکانهای عبادی، آموزشی، پژوهشی، برگزاری مراسم و جلسات، نمایشگاه، فروشگاه و... از قابلیت های این مجموعه می باشد.

Keywords:

مراکز مذهبی , مراکز فرهنگی , معماری , معماری دوره سلجوقی