رابطهی بین ارضای نیازهای روانی با خودکارآمدی و شادکامی در سالمندان تحت پوشش بهزیستی شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر رابطه بین ارضا نیازهای روانی با خودکارآمدی و شادکامی در سالمندان تحت پوشش بهزیستی شهر کرمانشاه بود. نمونه شامل 200 نفر از سالمندان تحت پوشش بهزیستی در سال 1395 بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های نیازهای روانی (BPNS)، خودکارآمدی شرر و پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری و تحلیل معادلات ساختاری انجام شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین ارضاء نیازهای روانی با خودکارآمدی و شادکامی سالمندان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون نشان داد %40/9 واریانس مربوط به خودکارآمدی توسط نیازهای روانی سالمندان تبیین میشود و % 44/4 واریانس مربوط به شادکامی توسط نیازهای روانی سالمندان تبیین میشود. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از معادلات ساختاری اثر متغیر نیاز خودمختاری 0/596 ، نیاز شایستگی 0/574 و نیاز ارتباط 0/356 از تغییرات خودکارآمدی را تبیین میکند همچنین از بین متغیرهای نیازهای روانی، نیاز خودمختاری به طور غیر مستقیم با ضریب رگرسیونی 0/408 اثر معنی داری بر شادکامی دارد. همچنین متغیرهای خودکارآمدی با ضریب رگرسیون0/684 بر متغیر شادکامی اثر معنی داری دارد.

Keywords:

نیازهای روانی , خودکارآمدی , شادکامی , سالمندان