نقش بکارگیری عناصر و نمادها بر احیای فرهنگ ایرانی در طراحی یک مجموعه فرهنگی- نمایشی در قزوین

تیاتر همیشه یکی از کامل ترین پاسخگوی نیازهای اجتماعی بشر بوده و از این رو یکی از شاخصهای مهم پیشرفت کشورها به شمار می آید و لذا ملت های فاقد تیاتر، بی فرهنگ تلقی می گردند. موضوع رابطه فرهنگ و معماری بهعنوان یکی از جنبه های رابطه انسان و محیط مصنوع ، چالشی است که امروزه، متفکران و معماران با بسترها و زمینه های فکری و محیطی مختلف، با آن مواجهند و مشخص گشته تکیه بر پیشینه کهن یک شهر، پیگیری ارزشهایگذشته یک مرز و بوم، باورهای فرهنگی- اجتماعی آن و بکارگیری خلاقانه اصول و قواعد آن، اعتبار معماری را دوچندان میکند. در این پژوهش، یک مرکز هنرهای نمایشی در قزوین با هدف شناسایی عناصر، نمادها و مفاهیم ایرانیو احیای ارزشهای فرهنگ ایرانی طراحی میگردد. در راستای آزمون فرض پژوهش، ابتدا بوسیله مطالعات میدانی وکتابخانه ای و مصاحبه با اساتید معماری ذیصلاح، پرسشنامه ای شامل مشخصه های احیای فرهنگ تدوین گردید و برای اولویت بندی در اختیار دانشجویان و فارغ التحصیلان معماری قرار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، بهتحلیل نتایج حاصل از آن به روش استقرایی پرداخته شد و با مشخص شدن برترین اولویت، ملاحظات طراحی معماری بازبینی و اصلاحات لازم در طرح اعمال گردید.

Keywords:

معماری , احیای ارزشهای فرهنگ ایرانی , عناصر , نمادها , شناسایی مفاهیم ایرانی