تاثیر هورمون اسید سالیسیلیک و خشکی بر ظرفیت فتوشیمیایی گیاه بالنگوی شهری

از آنجایی که در شرایط خشکی، تنش اکسیداتیو در گیاهان القاء میشود، برای پی بردن به سازوکار تخفیف تنش خشکی توسط هورمون اسید سالیسیلیک، تاثیر این هورمون بر گیاه بالنگوی شهری (iberica Lallemantia (موردمطالعه قرار گرفت. تیمارها شامل شاهد (با آبیاری 100 درصد ظرفیت مزرعهای)، خشکی (با آبیاری 50 درصد ظرفیت مزرعهای)، هورمون اسید سالیسیلیک (100 میکرومولار) و خشکی با هورمون اسید سالیسیلیک بودند. پارامترهای مختلف فلورسانس کلروفیل (شاخص ظرفیت فتوشیمیایی) به همراه مالون دیآلدیید (شاخص پراکسیداسیون لیپیدها در شرایط تنش) مورد سنجش قرار گرفتند. گیاهان داخل گلدانها و در شرایط گلخانهای کشت شدند و 10 روز پس از اعمال هورمون و تیمار خشکی برداشتها انجام گردید. اعمال خشکی باعث کاهش معنیدار رشد و بروز کلروز در گیاه بالنگویشهری شد ولی کاربرد هورمون مانع از افت رشد شد، و تحمل گیاه به خشکی را افزایش داد. خشکی باعث کاهش شاخص کارایی فتوسیستمها (PIabs (و بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم II) Fm/Fv (گردید. کاربرد هورمون باعث کاهش جذب نور به ازای هر مرکز واکنش فتوسیستم II) RC/ABS (گردید. افزایش تحمل به خشکی توسط هورمون با افزایش شاخص کارایی فتوسیستمها و بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم II همراه بود. افزایش بیشینه عملکرد کوانتومیفتوسیستم II توسط هورمون با بهبود توان به دام انداختن انرژی تهییج شده (CS/TRo (و میزان انتقال الکترون در واحدتهییج شده برگها (CS/ETo (همبستگی داشت. همچنین کاربرد هورمون از طریق کاهش میزان مالون دی آلدیید باعث کاهش آسیب تنش اکسیداتیو شد. این تحقیق نشان داد که کاربرد هورمون اسید سالیسیلیک میتواند از طریق افزایش ظرفیت فتوشیمیایی گیاه، باعث تخفیف اثرات تنش خشکی گردد.

Keywords:

بالنگوی شهری , شاخص کارآیی فتوسیستم , اسید سالیسیلیک , تنش خشکی