نهادهای اجتماعی در تحقق و توسعه کشور محسوب می شود. شناخت و آگاهی نسبت به شرایط آینده تعلیم و تربیت، نیاز اساسی سیاست گذاران و مدیران عالی این نهاد مهم است که از طریق مطالعات
آینده پژوهی پاسخ داده می شود. ازآن جایی که آموزش ازطریق برنامه درسی معنا و مفهوم می یابد، می بایست با برنامه ریزی و بازنگری مداوم، تلاش شود تا برنامه درسی با غنای کامل وعملی خود بتواند به تمام نیازهای کنونی ودگرگونی های پرشتاب آینده پاسخ دهد. آینده پژوهشی رشته ای است مستقل که به شکلی روشن و هدفمند به مطالعه آینده می پردازد و تصاویری از آینده را در اختیار ما قرار می دهد تا در زمان حال، براساس این تصاویربتوانیم به صورت کارآمدتری تصمیم گیری نماییم.
آینده پژوهی منعکس می کند که چگونه ازدل تغییرات ))امروز((، واقعیت ))فردا(( تولد می یابد. رویکردی نوآورانه و آینده پژوهانه در برنامه درسی آموزش و پرورش، یک ضرورت است .برنامه های درسی آینده درسی محور با توجه به سند تحول بنیادین برنامه درسی باید مبتنی براصول، مبانی و ارزش های اسلامی ناب، یافته های معتبرعلمی و پژوهشی باشد، برنامه هایی منسجم، متعادل، کارآمد، نشاط آفرین ،پویا و انعطاف پذیر و مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات که به عنوان یک منبع راهبردی ، نقش بسزایی درتحول وتعالی آموزش عالی دارد. بر این اساس پیشنهاد می گردد با مطرح نمودن و یادگیری فنون و مهارت های
آینده پژوهی از طریق جادادن آن در نظام آموزش عالی و برنامه های آموزشی کشور به استقبال بهبود یادگیری و ایجاد بستر متناسب برای پیشرفت خود و همنوعان خود خواهیم رفت