بررسی و مقایسه ی خواص مکانیکی نمونه های بتنی حاوی الیاف های پلی پروپیلن و پلاستیک

امروزه بتن و استفاده آن در سازه های عمرانی، به عنوان یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز به شمار می آید. تمایلزیاد صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات زیادی در زمینه اصلاح معایب آن شده است. یکی از ضعف هایمشهور در بتن، عدم شکل پذیری و تردشکنی ذاتی مصالح بتن می باشد. استفاده از الیاف در بتن منجر به کاهش شکنندگی دربتن می شود. از این جهت در این مقاله تلاش شده است با بکارگیری از الیاف های پلی پروپیلن و پلاستیک به درصد های 0 ،0.33 ، 0.66 ، 1 ، 1.33 ، 1.66 و 2 با نسبت آب به سیمان 0.42 و عیار سیمانی 400 کیلوگرم بر مترمکعب در سنین 3 ، 7 ، 14و 28 روز، ویژگی تردشکنی و عدم شکل پذیری بتن را بهبود بخشیده و به بررسی و مقایسه استفاده این الیاف ها بر خواصمکانیکی و ریولوژیکی بتن از جمله اسلامپ، مقاومت فشاری، کششی دونیم شدگی، خمشی و جمع شدگی پرداخته شود. طبقنتایج حاصله از آزمایشات صورت گرفته بر روی نمونه های بتنی، همانطور که میزان استفاده از الیاف در بتن از 0 به 2 % افزودهشده، خواص مکانیکی بتن جز مقاومت فشاری که 21 % کاهش یافت، بهبود یافتند. اما از طرف دیگر میزان روانی بتن به هماننسبت کاسته شد. این میزان بهبود در بتن های حاوی الیاف پلی پروپیلن نسبت به الیاف پلاستیک چشمگیر تر بوده است.

Keywords:

بتن الیافی , الیاف پلی پروپیلن , الیاف پلاستیک , روانی بتن , خواص مکانیکی , جمع شدگی بتن