پدیدار شناسی مسجد الغدیر؛ تندیسی از آجر

سجد به عنوان مکان عبادت مسلمانان ، از زمان صدر اسلام تا دوره معا صر، همواره در زندگی فردی و اجتماعیمسلمانان نقش بسزایی داشته است. حال بررسی و تحلیل مساجد دوران گذشته و معاصر ما را در شناخت بیشتر و ساختمکان های عبادی که دارای حس مکان و ارزش های هویت زاست بیشتر یاری می کند. مسجد الغدیر، اثر جهانگیر مظلوم،همچون تکه خشتی در بافت شهر، با جامه ای تاریخی؛ بستان تندیستی از آجر و در جبر محیط و زمان، در پی بنایحسی از مکان عبادی است. در این نوشتار با رویکرد پدیدارشناسی، به تفسیر ادراک حسی مسجد الغدیر پرداخته و بهدنبال کشف ادراک افراد مختلف، نسبت به اجزا این بناست. آنچه که از این نوشتار حاصل می شود این است که معماریمستجد الغدیر معماری متمایز و دارای ایده های نوآورانه در طرح و اجرا استت. مکان مقدسی که پر از نماد و معنا بوده وبرای انسان مومن، ادراک چنین فضایی، تجربه کشف عالم است. طرح گنبد مطبقی آن اشاره به هفت آسمان عالم دارد.ساختمان مسجد، در طول زمان جهانیت می یابد و با گذ شت زمان و با شکل جهان خود ، هویت پیدا می کند. آجر بهعنوان بارزترین عنصر سازنده تمامی اجزای بنا، استعاره از یکی بودن باطن و ظاهر انسان مومن است.

Keywords:

مسجد الغدیر , حس مکان , ادراک حسی , پدیدارشناسی