تخریب
محیط زیست از مهمترین مسایل جهانی است که جوامع بشری اعم از توسعه یافته و یا در حال توسعه با آنها مواجهند.اهمیت این موضوع نه تنها از جنبه زیست محیطی و آثار آن بر روی منابع طبیعی، بلکه از نظر اقتصادی نیز دارای اهمیت است.از آنجاییکه رشد اقتصادی و افزایش جمعیت بویژه جمعیت
شهرنشینی مستلزم مصرف منابع بیشتری است ایران به عنوان یک کشور در مسیرتوسعه، برای دستیابی به رشد مستمر توام با حفظ محیط زیست، لازم است به مبحث گسترش
شهرنشینی همراه با مسیله جمعیت توجهکند.گسترش پدیده
شهرنشینی و رشد سریع و سرسام آور جمعیت از یک سو و افزایش تعداد خودروها و محدودبودن منابع زیستی ازسوی دیگر موجب به مخاطره افتادن منابع در شهرهای ایران بویژه کلان شهرها گردیده است. آلودگی هوا، آلودگی صوتی، آلودگی پسماند،آلودگی آب، تشدید پدیده جزیره حرارتی و افزایش گازهای گلخانه ای، هدررفت منابع و انرژی، هدررفت زمان و به خطر افتادن بهداشت وسلامت مردم و ایجاد انواع بیماری ها از عواقب رشد شتابان
شهرنشینی است. در این پژوهش به بررسی
شهرنشینی و
مخاطرات زیستمحیطی آن بر منابع مختلف نظیر هوا، منابع آب، تولید پسماند و زباله، صوت، جزایر حرارتی، تخریب زمین های کشاورزی و اشغال اراضیدر معرض خطر پرداخته شده است که همه این اثرات نشان دهنده اهمیت مسیله شهر نشینی و میزان
مخاطرات آن بر
محیط زیست است.