مقایسه مدل های ون راین و طالب بیدختی در تعیین ابعاد شکل های بستر رودخانه ها

شکل های بستر به نوسانات بستر آبراهه ها گفته می شود که ناشی از عبور جریان از روی بستر آبرفتی است. شکل هایبستر بسته به اندازه و نوع مصالح بستر به انواع مختلفی تقسیم شده که رایج ترین و مهم ترین آن ها تلماسه ها میباشند. از آن جا که شکل های بستر نقش مهمی در زبری رودخانه ها و انتقال رسوب ایفا می کنند، تعیین ابعاد دقیق آنها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تا کنون روش های مختلفی در تعیین ابعاد شکل های بستر ارایه شده است.برخی از این روش ها از داده های اندازه گیری شده در رودخانه ها استفاده کرده اند و برخی دیگر تنها از داده هایآزمایشگاهی. به همین دلیل در این تحقیق دو مورد از پرکاربردترین و معروف ترین روش های برآورد ابعاد شکل هایبستر که از داده های رودخانه ای و آزمایشگاهی استفاده کرده اند و توسط ون راین و طالب بیدختی و همکاران در سالهای 1984 و 2006 ارایه شده اند در تعداد زیادی داده مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج نشان داد روش های تجربیدارای درصد خطای بسیار بالایی در تعیین ابعاد شکل های بستر تلماسه هستند و توانایی پیش بینی آن را نداشته. دراین بین روش طالب بیدختی که تنها از داده های فلوم استفاده کرده است، نمی تواند در داده های رودخانه ای استفاده شود.

Keywords:

شکل بستر , تلماسه , انتقال رسوب , ون راین , طالب بیدختی و همکاران