بررسی لرزه خیزی عون بن علی

محدوده مورد بررسی، بخشی از ایالت ساختاری البرز غربی –آذربایجان است؛این سرزمین ازلحاظ توپوگرافییک فلات نسبتامرتفع است. بهنحوی که اختلاف ارتفاع بین پست ترین نقطه آذربایجان ( چاله ارومیه ) و چاله خزر به حدود 1300 متر می رسد. بوسیله فرورفتگی ارومیه این پهنه به دو بخش شرقی و غربی به صورت نامساوی تقسیم شده است. در نگاه اول دوخط ساختمانی مهم دلیل فروافتادگی چاله ارومیه را توجیه می کند. این خطوط سیستم گسلی مهمی هستند که در دو طرف چاله ارومیه امتداد یافته اند. روند کلی این گسلها شمال غربی –جنوبشرقی است وازمهمترین آنهامیتوان به گسل تبریزوارومیه (زرینهرود ) نامبرد.زون مورد بررسی، بخشی از یک واحد زمین ساخت مرکب محسوب میشود؛ زیرا در ساختمان آن زمینهای شکسته، چین خورده و آتشفشانی بطور وسیعی شرکت یافته اند. اغلبکوهها قطعات بالا آمده در امتداد گسلها را نشان می دهند.بر همین اساس دشت های میانکوهی و بخصوص دشت تبریز در جنوب منطقه مورد نظر، چاله های ساختمانی به صورت گرابن هستند.

Keywords:

ایالات ساختاری , سیستم گسلی , گسل تبریز