تعیین شاخص ناهمواری بهینه روسازی راه برای شرایط آب و هوایی ایران

در این مقاله با استفاده از اطلاعات ناهمواری (IRI) جمع آوری شده شبکه راههای کشور ایران، به بررسی روش تعیین حدود رواداری ناهمواری برای اهداف مختلف مدیریت روسازی، با در نظر گرفتن شرایط جغرافیایی و آب و هوایی کشور، پرداخته شده است. در ابتدا داده های خام ناهمواری، توسط نرم افزار بسط داده شده توسط محقق، پردازش شده و سپس با استفاده از نرم افزار HDM-4 و تحلیل مدل های هزینه کاربران راه ( RUC) و خرابی (RD) موجود دراین نرم افزار و در نهایت با استفاه از تحلیل نتایج به دست آمده، مقدار ناهمواری m/km ١/٦ به عنوان IRI مجاز برای راههای اصلی دوخطه تازه ساخته شده، مقدار ناهمواری m/km ٢/٨٤ به عنوان IRI بهینه این راهها و مقدارناهمواری m/km ٥ به عنوان مقدار آستانه IRI برای شروع اقدامات اساسی ترمیم و بهسازی از قبیل عملیات روکش آسفالت، پیشنهاد گردید.

Keywords:

ناهمواری , شاخص ناهمواری بین المللی راه (IRI) , مدلRUC)) , HDM-4