بررسی تاثیرگذاری محتوای داستانهای کودکان برجامعه پذیری آنها کودکان 5-6سال شهراصفهان

این پژوهش به مطالعه و شناسایی نقش اثرگذاری محتوای داستانها با تاکید برمفهوم کمک رسانی برارزوی کمک رسانی کودکان پرداخته است و همچنین تاثیرگذاری آن را برجامعه پذیری کودکان بررسی کرده است بدین منظور 30کودک دختر انتخاب شد و تنها به یک گروه ازمایش که آن را ازمون ازمایشی شبه کلاسیک مینامیم تقسیم شدند برای گروه ازمایش و مربیان سه جلسه ی امادگی قصه گویی به شکل مشارکتی و هفت جلسه 45دقیقه ای هفت هفته قصه گفته شد قصه ها کاملا به روش عینی و بااستفاده ازتصویر و بازی انجام شد همچنین ازانجا که مفهوم پیچیده ای را دربین کودکان بررسی می کردیم درپیش ازمون و پس ازمون جلسه ی قصه گویی ازکودکان پرسشنامه بالینی گرفته شد برای سنجش سرمایه ی اجتماعی و فرهنگی سرپرست کودک نیز پرسشنامه ای با مقیاس لیکرت تهیه شد تحلیل کواریانس نشان داد که قصه گویی برارزوی کمک رسانی و همه ی مولفه های آن تاثیر مثبت داشت لذا براساس نظریه جامعه پذیری چرخه ای بابی هرو میتوان گفت قصه های عینی میتوانند درجامعه پذیرشدن کودک 5تا6 سال تاثیر داشته باشند اما دربررسی جدول توافقی دریافتیم که نمره کل آرزوی کمک رسانی درسطح سرمایه اجتماعی پایین بیشترین تاثیر را نشان داد و درسطح سرمایه ی فرهنگی بالا کمترین تاثیر را نشان داد که میتوان چنین استنباطی کرد که درسطح سرمایه ی فرهنگی بالا کمترین تاثیر جامعه پذیری را داشته است

Keywords:

محتوای داستان , سرمایه ی اجتماعی , سرمایه ی فرهنگی , جامعه پذیری کودکان