بررسی تاثیر پودر کربن فعال (PAC) بر کارایی تصفیه شیرابه با راکتور ناپیوسته متوالی هوازی (ASBR)

زمینه و هدف: روش های متداول تصفیه شیرابه به دلیل بار آلودگی بالا و خصوصیات ویژه شیرابه، کارایی مناسبی ندارند. لذا در سال های اخیر استفاده از روش های تلفیقی توسعه چشمگیری داشته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پودرکربن فعال (PAC) بر کارایی تصفیه شیرابه محل دفع پسماند کرمانشاه در یک راکتور ناپیوسته متوالی هوازی (ASBR) است. روش بررسی: در این مطالعه از سه راکتور ستونی با حجم کل 2000mL و حجم مفید 600mL در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شد. در راکتورهای شماره 2 و 3 که از نظر شرایط محیطی و راهبری با راکتور شماره 1 که فاقد پودر کربن بود و کاملا یکسان بودند، به ترتیب مقادیر 5g/L و 10 PAC اضافه شد، تاثیر دوزهای مختلف 10g/L)PAC؛ 5؛ 0) و زمان ماندهای هیدرولیکی (144h؛ 96، HRT=48) به منظور حذف اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) و نیتروژن آمونیاکی (NH(3)-N) شیرابه خروجی مورد مطالعه قرار گرفت و کارای حذب با استفاده از آزمون آماری two-way ANOVA نرم افزار SPSS-16 مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون آماری نشان داد که بین راندمان حذف COD و NH(3)-N در HRTs و دوزهای مختلف PAC اختلاف معنی دار است (P-value=0/001) بیشترین راندمان حذف در HRT=144h، برای COD و NH(3)-N در راکتور شماره 1 به ترتیب 4/42±50/11 درصد و 1/49±19/85 درصد، 1/7±25/48 درصد حاصل شد. نتیجه گیری: می توان چنین نتیجه گیری کرد که فرایند تلفیقی بیولوژیکی – کربن فعال در مقایسه با فرایند بیولوژیکی مجزا، توانایی افزایش کارایی حذف COD و NH(3)-N فاضلاب های قوی همچون شیرابه را دارد. اگرچه دستیابی به استانداردهای تصفیه با این روش نیز امکان پذیر نیست.

Keywords:

تصفیه شیرابه , فرایند ترکیبی , نیتروژن آمونیاکی , اکسیژن مورد نیاز شیمیایی , راکتور ناپیوسته متوالی هوازی