ارزیابی وبهبود قابلیت اطمینان ارابه فرودبالگرد دریک شرکت هواپیماسازی ایران

تجهیزات هوایی به دلیل حساس بودن درانجام ماموریت ازلحاظ زمان و دقت موردنظر نیازمند فرایند تولید دقیق تری درراستای نیل به قابلیت اطمینان بالا نسبت به سایرتجهیزات است لذا دراین پژوهش با تمرکز برروی بالگرد مورد مطالعه به بررسی قابلیت اطمینان قطعات اصلی ارابه فرود آن به منظور ارتقای سطح قابلیت اطمینان کل محصول پرداخته شدها ست و درطی آن با هدف ارایه الگوریتمی جامع و یکپارچه به منظور بهبود قابلیت اطمینان محصولات انجام گرفته است بدین منظور قبل ازهرچیز به شناسایی عوامل موثردرطراحل احتمالی محصولات پرداخته شد و سپس به مطالعه ارابه فرود بالگرد با شناسایی ابزارهای مناسب به منظور بررسی محصول ازلحاظ کارکرد و نحوه اتصالات و ترکیب ساختاری سیستم ارابه فرود بالگرد مورد مطالعه پرداخته شد درادامه نظر به ثابت بودن نرخ شکست درطول عمر قطعات مکانیکی محاسبات پیش بینی قابلیت اطمینان با درنظر گرفتن ثابت بودن نرخ خرابی آنها با تابع توزیع نمایی انجام گرفت و نیز با قابلیت اطمینان تخصیص داده شده توسط روشFOO مقایسه شد درنتیجه با مشخص شدن قطعات بحرانی به تشخیص دقیق کلیه اثار عدم رسیدن قابلیت اطمینان سیتسم ارابه فرود به حداستاندارد تعریف شده توسط ابزار تحلیل درخت خطا پرداخته شد خروجیهای برگرفته از این ابزار را به ورودی های ابزارFMEA سپرده تا به علل اثار به وجودپی برده شود و عدداولویت ریسک مربوط به هریک ازخطاها مشخص گردید و درمرحله دوم تجزیه و تحلیل حالات بالقوه شکست و اثار آن به ارایه پیشنهاداتی جهت کاهش اعداداولویت ریسک و بهبود قابلیت اطمینان محصول پرداخته شدو درنهایتب ا طرح ازمایشی به ارایه راهکارهای با صرفه اقتصادی و زمانی به منظور اجرای پیشنهادات تغییر مواد قطعات الومینیومی به تیتانیوم پرداخته شدها ست

Keywords:

قابلیت اطمینان , روش فو , تحلیل درخت خطا , تحلیل حالات بالقوه خرابی , آثارشکست , ارابه فرود بالگرد