تاثیر شکل، مساحت و زاویه قرارگیری ساختمان بر میزان مصرف انرژی در ساختمان

امروزه دستیابی به توسعه پایدار هدف بسیاری از کشورهای جهان است. چرا که منابع انرژی در جهان محدود است و محدود بودن منابع انرژی و لزوم صرفه جویی در مصرف آن، طراحی بهینه و مناسب ساختمان ها را از دیدگاه مصرف انرژی ضروری می سازد. موقعیت جغرافیایی ایران موجب شده که امکان دریافت میزان قابل توجهی انرژی تابشی خورشید فراهم باشد. در این شرایط، با توجه به محدود بودن ذخایر سوخت های فسیلی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوزاندن آنها، طراحی معماری مناسب میتواند با استفاده از راه کارهای سامانه های غیرفعال، به کاهش انرژی مصرفی نهایی ساختمان منجر شود. با توجه به گسترش صنعت ساختمان و انرژی قابل توجه مورد نیاز این ساختمان ها، تعیین فرم مناسب ساختمان ها از نظر میزان انرژی تابشی دریافتی و جهت گیری مناسب ساختمان ها به منظور کاهش بارهای حرارتی و برودتی و جلوگیری از اتلاف انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است. در مورد ارتباط جهت ساختمان و تابش خورشید، جهت جنوبی بهترین جهت برای ساختمان قلمداد شده است

Keywords:

فرم و شکل ساختمان , انرژی , جهت قرارگیری ساختمان , بهینه سازی مصرف , سوخت فسیلی