بررسی تکنولوژی های ارتباطی در هوشمند سازی ساختمانBMS

خانه هوشمند مجموعه ای از تکنولوژی ها و سرویس ها در شبکه ای خانگی است که برای بهبود کیفیت زندگی استفاده می شود که در سال های اخیر بسیار گسترش یافته و به جزء جدایی ناپذیر تمامی ساختمان های مسکونی وغیر مسکونی تبدیل شده است. تکنولوژی که چه از نظر بهبود کیفیت زندگی و چه از نظر صرفه جویی در مصرف انرژی بسیار سودمند است. بطوریکه صورت حساب های مصرف انرژی در این نوع خانه ها می تواند به میزان یک سوم یک خانه معمولی باشد. این به علت سیستم هایی همچونZ-Wave و Zig Bee است که باعث کارکرد کمتر وسایل خانه می شوند. این وسایل در حالت خواب (sleep) قرار می گیرند و با فرمان ها بیدار Wake up)) می شوند. از کاربردهای آن می توان به موارد زیر اشاره کرد: خاموش شدن روشنایی اتاق ها به طور اتوماتیک، تنظیم نمودن دمای اتاق، در مورد نگهداری از افراد معلول و سالمند، خدماتی همچون زمان هشدار مصرف داروها و تماس با بیمارستان در صورتی که داروها بیشتر مصرف شوند یا قطع شوند، برای افرادی که دچار فراموشی بستن شیر آب می شوند و یا در صورت پر شدن وان یا سینک و یا خاموش کردن اجاق گاز و یا در صورت سر رفتن غذا یا سوختن نیز کاربرد دارد. کنترل از راه دور خانه برای نگهداری از کودکان یا افراد سالمند تنها در خانه از دیگر کاربردهای آن می باشد. شبکه خانه هوشمند شامل زیر سیستم های ناهمگون است که نیازمند برقراری ارتباط و تبادل داده با یکدیگرند تا بتوانند با هم همکاری داشته باشند و وظایف مشترک را به درستی اجرا نمایند .در این رابطه موضوع اصلی، برقراری ارتباط بین سیستم ها و همچنین همکاری و انجام وظایف مشترک است. لذا وجود یک پروتکل بهبود یافته مناسب برای برقرای ارتباط ضروری می باشد که در این مقاله به بررسی آن پرداخته شده است تا براساس کاربرد و نقاط ضعف و قوت هریک بتوان یک راه حل مناسب برای تجهیز نمودن آن ارایه کرد.

Keywords:

خانه های هوشمند , انرژی , پروتکل ارتباطی , Smart Home , اتوماسیون ساختمان , BMS