بررسی تراکم جمعیتی و روند بلند مرتبه نشینی در تهران با توجه به رویکرد طرح تفضیلی

در قرن حاضر با صنعتی شدن کشورها و با تمرکز بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها ،آنچه پیش آمده معادله پیچیده ای است متشکل از نیازهای روزمره زیستی انسان ها ،بهره برداری بی رویه از منابع انرژی ، افزایش مشکلات اجتماعی و اقتصادی و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی. در ایران نیز افزایش سریع جمعیت و تمرکز امکانات در شهر تهران به عنوان پایتخت سبب شده تا هر روز بر جمعیت مهاجران علاقمند به زندگی در این ابر شهر افزوده شود. مهاجرت از روستاها به شهر و افزایش زاغه نشینی همواره مشکلات فرهنگی و اجتماعی با خود به همراه داشته است. در این میان تامین مسکن برای این جمعیت انبوه ، چاره ای جز توسعه روز افزون ساخت و ساز آپارتمان و گسترش آپارتمان نشینی باقی نمی گذارد. در نتیجه هر روز بر تراکم در واحد سطح افزوده می شود بدون آنکه افزایش سطحی صورت گیرد و در واقع شهرها به سمت توسعه عمودی پیش می روند .در این پژوهش سعی داریم با تحلیل وضعیت کنونی شهر تهران از نظر آماری و جمعیتی به بررسی تهدیدها و معضلات حاصل از تراکم نامتعادل جمعیت در شهر تهران بپردازیم. سپس با تحلیل و مقایسه دو کلانشهر نیویورک و توکیو با تهران ،به ارایه راهکارهایی جهت افزایش کیفیت زندگی برای ساکنان آن می پردازیم.

Keywords:

تراکم جمعیت , بلند مرتبه نشینی , تهران , طرح تفضیلی