جایگاه حقوقی قرارداد کار بر روابط قراردادی فی مابین کارگر و کارفرما

روابط بین کارگر و کارفرما به معنایی که امروز در حقوق کار مورد توجه است و در تعهد یک طرف (کارگر) به قرارداد نیروی کار خود در اختیار و تحت اداره دیگری (کارفرما) در برابر عوض معین خلاصه می شود، اگر چه مقررات حاکم بر این روابط همواره یکسان نبوده و دست خوش تحولات زیادی شده است. بررسی رابطه کار در نظام های اجتماعی اگر چه می تواند جالب باشد اما به زحمت می توان پذیرفت که رابطه کار جنبه قراردادی داشته است و بین طرفین قراردادی، از نوع قراردادهای نظام حقوقی فعلی، منعقد شده است. زیرا تنظیم قرارداد مستلزم قبول تساوی طرفین و آزادی اراده ایشان است که در رابطه بین ارباب و برده و رعیت وجود آن به شدت مورد تردید می باشد، بلکه می توان گفت عدم آن محل انکار نیست. بنابراین هدف این است که روابط کسانی که کار می کنند (به اصطلاح امروز کارگر) و کارفرمایانی که کار دسته اول تحت تبعیت ایشان و با پرداخت مزد از جانب آنان انجام می شود، از زمانی که این رابطه تابع قرارداد بین طرفین شده است، مطالعه شود و به ویژه این نکته بررسی گردد که قرارداد منعقد بین طرفین در تنظیم روابط ایشان چه نقشی دارد.

جایگاه حقوقی قرارداد کار بر روابط قراردادی فی مابین کارگر و کارفرما Keywords:

قرارداد کار , کارگر , کارفرما , حقوق کار , روابط قراردادی