نظارت بر اعمال حکومتی و سیاسی

این مقاله ضمن بررسی معانی لغوی و اصطلاحی نظارت، به ابزارهای و راهکارهای کنترل قدرت و بررسی حکومت علوی پرداخته است، امانت دانستن قدرت عمومی، نقد پذیری و پرهیز از خودکامگی و تاکید بر لزوم خودشناسی و نظارت درونی افراد بر خودشان و همچنین خود کنترلی و توجه به نظارت مستقیم خداوند بر افراد را به عنوان راهکاری مناسب جهت جلوگیری از فساد قدرت از بیان نهج البلاغه مورد بررسی قرار داده است. نظارت بر اعمال حکومتی و سیاسی وظیفه است و نه دخالت.

Keywords:

نظارت , اعمال فردی , نظارت درونی , نظارت اجتماعی , حکومت علوی , نظارت از دیدگاه امیر مومنان , نظارت بیرونی