بررسی صلاحیت و اختلاف در صلاحیت در دعاوی کارگری و کارفرمایی

قرارداد مبین تعهد دو اراده است که آزادانه خود را متعهد سازند و روابط متقابل خود را در حدود معینی تنظیم کنند. وابستگی به قرارداد نشان دهنده احترام به حقوق انسان و در عین حال نفرت از اقدامات خودسرانه مربوط به استخدام است. از نظر فن حقوقی، قرارداد کار، به ویژه مفهوم تبعیت کارگر که از آن ناشی می شود، مشخص کننده مفهوم کارگر و در واقع حدود شمول مقررات کار است. قرارداد کار وسیله انطباق شرایط کار بر اوضاع و احوال خاص هر کارگر است، زیرا بوسیله این قرارداد است که طبه شغلی کارگر مشخص و میزان مزد او تعیین می شود و از این جهت قرارداد کار نقش بسیار مهمی را می تواند ایفا کند. اما گاهی اوقات ممکن است در روابط قراردادی بین کارگر و کارفرما اختلاف و طرح دعوا حاصل شود و ناشی از اختلاف بحث به محکام کشیده شود. از آنجا که بررسی اختلافات کارگری و کارفرمایی از حیث صلاحیت و بررسی اختلاف در صلاحیت شرایط مجزایی نسبت به سایر دعاوی دارد، در مقاله حاضر قرار بر این است که صلاحیت و اختلاف در صلاحیت در دعاوی کارگری و کارفرمایی مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

صلاحیت , اختلاف در صلاحیت , قرارداد کار , مراجع حل اختلاف کار , کارگر , کارفرما