بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر عزت نفس اجتماعی در معتادان مرد شهر خرم آباد

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر عزت نفس اجتماعی در معتادان مرد شهر خرم آبادبود. طرح پژوهش، شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه معتادین مرد مراجعه کننده به مراکز درمان سرپایی شهر خرم آباد در سال 95 بود. از میان مراکز ترک اعتیاد سرپایی شهر خرم آباد یک مرکز به صورت تصادفی انتخاب شد، سپس40 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش20 نفر وگواه20 نفر جایگزین شدند. تمام آزمودنی های گروه آزمایش و گواه در شرایط یکسان، پرسش نامه های عزت نفس کوپر اسمیت را به عنوان پیش آزمون کامل کردند.گروه آزمایش طی نه جلسه 1/5 ساعته تحت گروه درمانی شناختی رفتاری براساس برنامه تهیه شده توسط خدایاری فرد و همکاران (1389) قرار گرفت، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس تمام آزمودنی ها همان پرسشنامه ها را به عنوان پس آزمون کامل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری، به طور معناداری بر عزت نفس اجتماعی معتادان مرد شهر خرم آباد موثر بوده و در گروه آزمایش، افزایش معناداری را در این متغیر (0/05> p) نشان داده اند. به طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن بود که گروه درمانی شناختی- رفتاری، یک روش مداخله ای مناسب برای بهبود متغیر عزت نفس اجتماعی در معتادان مرد می باشد.

Keywords:

گروه درمانی , شناختی رفتاری , عزت نفس , مردان معتاد