نقش نظام آموزشی و خانواده در افزایش کارایی افراد در سازمان و تاثیر آن در مدیریت منابع انسانی

تلاش برای پیشرفت و استفاده موثر و کارآمد از منابع مختلف همچون نیروی کار، سرمایه، مواد، انرژی واطلاعات، هدف تمامی مدیران سازمانهای اقتصادی و واحدهای تولیدی صنعتی وموسسات خدماتی است. وجودساختار سازمانی مناسب،روشهای اجرایی کارآمد، تجهیزات و ابزار کار سالم، فضای کارمتعادل و از همه مهمترنیروی انسانی واجد صلاحیت و شایسته از ضروریاتی هستند که برای نیل به کارایی مطلوب باید مورد توجهمدیران قرار گیرد.در مقاله حاضر، ضمن تعریف و وظایف مدیریت منابع انسانی در سازمان و مشخص ساختن ویژگیهای یک کارمندموفق در سازمان، سعی شده است عواملی که در رسیدن به اهداف سازمان موثر واقع می شود تفکیک کرده و با اینتفکیک سازی میزان تاثیر هر کدام از عوامل مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در حال حاظر در ایران به استناد ازسایت مرکز آمار ایران نرخ کارکرد مفید کارمندان دولتی 22 دقیقه و در شرکت های خصوصی 2 ساعت در روز میباشد؛ حجم زیادی از توان کارکنان بصورت بیهوده تلف می شود و در این راستا تعداد بیشماری پژوهش و تحقیقصورت گرفته و راهکارهای بهبود عملکرد کارکنان از دیدگاه مدیریت منابع انسانی مورد بررسی قرار گرفته ولیتاکنون به این مسیله بصورت پایه و بنیادی پرداخته نشده است. به همین خاطر بررسی و کنکاش در مسایل سیستمآموزشی کشور از ابتدا و هماهنگ بودن این سیستم آموزشی با خانواده که فرد را از ابتدا با آموزشهای کارآمدبصورت خود کنترل تربیت کرده به گونه ای که در تمامی مراحل زندگی از اصلوب خاصی پیروی کرده که چهارچوب فکری فرد نیل به کمال گرایی را پیروی کند ضروری است. این تحقیق کارایی و اثربخشی افراد را از ریشهمورد بحث و بررسی قرار داده و با مقایسه با کشورهای توسعه یافته سعی برآن دارد مشکل ناکارآمدی کارکنان را ازمدارس و خانواده جستجو کند، زیرا در صورتی که معیارهای نامطلوب الگویی کاری در فرد شکل گرفته باشد تغییرآن و تبدیل فرد به نیروی کارآمد یا تلاشی بیهوده خواهد بود و یا بصورت مقطعی این مهم صورت می پذیرد.