استفاده از الگوریتم تکاملی ژنتیک در حل مسیله بهینه سازی چند منظوره یک پرتابه هدایت شونده با تلفیق نرم افزارهای شبیه سازی سه درجه آزادی ومهندسی

این مقاله یک تحقیق در خصوص بهینه سازی متغیرهای آیرودینامیکی یک پرتابه برای دستیابی به حداکثر برد و حداکثر وزن محموله (سرجنگی) با در نظر گرفتن سطوح اصلی بال و سطوح کنترلی بالک می باشد.به این منظور دیسیپلینهای پایداری و کنترلپذیری، وزن و بالانس، آیرودینامیکو مسیر حرکت به عنوان موضوعات اصلی در مرحله طراحی مفهومی پرتابه هدایت شونده انتخاب گردید . مسیله طراحی پرتابه هدایت شونده دارای چهارده متغیر طراحی و دو تابع هدف، شامل وزن محموله و برد است. از نرم افزار نیمه تجربی برای محاسبه ضرایب آیرودینامیکی و از لینکخروجی های آن به کد شبیه ساز پرواز سه درجه آزادی در نرم افزار متلب و کدالگوریتم ژنتیک استفاده شده است. درادامه ، نتایج به صورت مجموعه جوابهای غیر غالب (جواب پرتو) بدست آمده است. با تمرکز بر روی این مجموعه جوابها یک طرح به عنوان نقطه مطلوب انتخاب شده است. بابررسی مجموعه پاسخهای پرتو و توزیع پراکندگی متغیرهای طراحی در جوابهای پرتو می توان به این نتیجه رسید که الگوریتم بعد از طی چند نسل متغیرهای طراحی را به منظور ارضای متغیرهای عملکردی به صورت هوشمندانهای تغییر داده است. بدین منظور ابعاد دماغه و بدنه برای کنترلوزن سرجنگی و افزایش کیفیت آیرودینامیکی، ابعاد و موقعیت دم برای افزایش اثربخشی سطوح کنترلی و حاشیه پایداری استاتیکی، ابعاد بال برای کنترل حاشیه پایداری، افزایش کیفیت آیرودینامیکی و کاهش وزن کل و موقعیت بال به منظور کنترل مرکز ثقل و حاشیه پایداری سایزشد ه اند. متغیرهای عملکردی طرح نهایی نیز در انتها به وضوح نمایش داده می شود.