شناسایی تاثیر روابط بین فردی بر رضایت و تعهد کارکنان (مطالعه موردی: بانک رفاه ستاد مرکزی تهران)

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر روابط بین فردی بر رضایت و تعهد کارکنان می باشد. تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی و بنیادی بوده که مبتنی بر تحقیقات میدانی و کتابخانه ایی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارکنان بانک رفاه ستاد مرکزی تهران که برابر 2600 نفر در نتیجه نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و تاکمن برابر 335 نفر تعیین شده است. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش نمونه گیری طبقه بندی شده و داده های مربوط به متغیرها از طریق پرسشنامه استاندارد؛ تامر و همکاران (2012) برای متغیرهای روابط بین فردی، رضایتمندی شغلی و تعهد کارکنان، جمع آوری گردیده شده است. بررسی داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار Spss و Lisrel انجام پذیرفته شده است. نتایج آزمون های انجام شده نشان دادند که: روابط بین فرد بر تعهد کارکنان و رضایت شغلی کارکنان تاثیرگذار است. استراحت هنگام کار و طفره رفتن از کار و کنترل کار بر تعهد کارکنان تاثیرگذار نمی باشد. طفره رفتن از کار، ظرفیت کارکنان بر رضایت کارکنان تاثیرگذار نمی باشند. استراحت هنگام کار، اهمیت دادن به عواطف، لذت بردن از کار و کنترل کار بر رضایت شغلی تاثیرگذار می باشند و اهمیت دادن به عواطف، ظرفیت کارکنان و لذت بردن از کار بر تعهد کارکنان تاثیرگذار می باشند.

Keywords:

ارتباطات , روابط بین فردی , رضایت , تعهد