مقایسه کارایی و میزان بیان دو سویه اگروباکتریوم (A.tumefaciens و A.rhizogenes) در انتقال سازه pBI121 حاوی ژن F3 H پتونیا به خارمریم

گیاهان از مهمترین منابع درمانی محسوب می شوند و بسیاری از مردم دنیا طب سنتی و گیاهان دارویی را برای درمان تارجیحمی دهند. معمولا داروهای تولید شده حاوی عصاره های گیاهی یا ترکیباتی هستند که از مواد گیاهی به دست آمده اند.متابولیت های ثانویه ای که در گیاهان دارویی بکار می روند، غالبا محدود بوده و در مقادیر اندک در بافت های تمایز یافته تولیدمی گردند، همچنین جمع آوری بسیاری از گیاهان دارویی از طبیعت، خطر انقراض را برای آنها بهمراه دارد ، در نتیجهاستخراج، جداسازی و خالص سازی آنها عموما به عنوان یک مشکل اساسی تولید مطرح است. خار مریم (Silybum marianum) گیاهی دو لپه از خانواده آستراسه است که در صنایع داروسازی اهمیت فراوان دارد. ماده ی موثره ی این گیاهسیلیمارین نام دارد که ترکیبی از انواع فلاونولیگنان ها است. این ترکیب در درمان انوع بیماری های کبدی، هپاتیت، دیابت،بیماری های قلب و عروق، سرطان، چربی خون و غیره موثر است. ژن فلاونویید ′ 3- هیدروکسایلاز (F3 H) عامل تولیدتاکسی فولین بوده و تاکسی فولین در خارمریم در یک چرخه ی احیایی به همراه کوماریل الکل باعث تولید سیلیبینین می گردد.روش های متفاوتی برای انتقال ژن در گیاهان وجود دارد که ترانسفورماسیون توسط باکتری اگروباکتریوم تکنیک اصلی برایورود ژن های خاری به گیاهان بشمار می رود. این باکتری خود دارای دوسویه مهم و کارآمد در انتقال ژن است(A.rhizogenes و A.tumefaciens) که اگروباکتریوم رایزوژنز باعث القا ریشه های مویین و اگروباکتریوم تومه فاسینسباعث القا گال در گیاه هدف می شوند. هدف از این پژوهش انتقال ژن F3 H گیاه پتونیا همسانه سازی شده در وکتور بیانیدوتایی pBI121 ، به کمک اگروباکتریوم (A.rhizogenes و A.tumefaciens) بوده است تا بتوان این دو ساویه را از نظرکارایی و میزان بیان در مورد این ژن (F3 H) و گیاه خارمریم بررسی کرد، در نتیجه بهترین روش را برای تولید این داروی ارزشمند انتخاب و زمینه تحقیق را برای دیگر محققین فراهم نمود.

Keywords:

تراریزش (انتقال ژن) , فلاونویید ′ 3- هیدروکسیلاز (Agrobacterium rhizogenes , (F3 H , خارمریم