نگاهی به کیفیت آموزش معماری در آستانه یکصدسالگی

آنچه مسلم است از شروع قایله ی آموزش معماری درایران تقریبا یک قرن و تحقیقا 93 سال می گذرد و آنچه برای ما اهمیتدارد، درک رابطه این تجربه با میزان کیفیت فعلی آموزش معماری و تاثیر آن برآینده کیفی آن می باشد. البته می دانیم کهدر سال های اخیر موضوع کیفیت یکی از مرکزی ترین چالش های آموزش عالی کشور نیز بوده است، لذا پرسش اساسیاین است که کدام مفهوم کیفیت یا اساسا کدام کیفیت برای بررسی آموزش معماری در بازه زمانی تجربه شده ماضی ومستقبلی که خواهد آمد متناسب است از آنجا که در این مقاله تحولات آموزش معماری در پی شکل گیری نظام آکادمیکمعماری در ایران در پنج مرحله با ویژگی های متغیر کمی و کیفی مطرح می شود، سعی شده است بطور دقیق به وقایع موثربر سیر این تحولات و میزان تاثیر آنها بر چند و چونی آموزش فعلی معماری اشاره شود تا بتوان چشم انداز کیفی آموزشمعماری را نیز تا حدودی تخمین زد. در این راستا پژوهشگر با بحثی پیرامون متافیزیک کیفیت این موضوع را باز می کندکه کیفیت، اتفاقی است که از تلاقی عینیت و ذهنیت بطور همزمان بدست می آید و بر این اساس به عینیات، ذهنیات وکیفیات پیرامون آموزش معماری اشاره می نماید و اعتقاد دارد که عمیق شدن در ذهنیات صرف (علی رغم القاء حس کیفی)مطلقا کیفیت ایجاد نخواهد کرد، حتی اگراین تعمق ذهنی، مدت زمان طولانی استمرار داشته باشد.

Keywords:

آموزش معماری , کیفیت آموزش معماری , کیفیت , عینیت , ذهنیت