امروزه ضرورت توجه به شرایط اقلیمی در طراحی کلیه ساختمان ها ثابت شده است . اما علی رغم اهمیت این موضوع، توجهبه اقلیم در دانشکده های معماری نادیده گرفته می شود. مسیله مهم این است که در غیاب رویکردهای اقلیمی در طراحی وکمبود دیدگاه های ابزاری در برنامه های مصوب و سر فصل دروس رشته معماری، نقش و تاثیر اقلیم بر معماری مورد غفلتقرار گرفته و در نتیجه آگاهی لازم پیرامون این موضوع در فارغ التحصیلان این رشته ایجاد نمی شود. بنابراین مقاله حاضر بهمفهوم و کاربرد
طراحی اقلیمی در معماری پرداخته و با توجه به ضرورت شناخت و آموزش اقلیم در ارتقای کیفیت طراحیمعماری، جایگاه این مهم را در رشته معماری مورد بررسی قرار می دهد. در ادامه با مروری بر سرفصل دروس طراحی همسازبا اقلیم در مقطع کارشناسی ارشد و تنظیم شرایط محیطی در مقطع کارشناسی لزوم بازاندیشی نقادانه در
آموزش معماری رابرای دستیابی به یک رویکرد مناسب مورد توجه قرار داده است. در این مقاله سعی بر آن است با استفاده از رویکرد توصیفی -تحلیلی و مطالعات میدانی، ضمن تشریح راهکارهای نوین
طراحی اقلیمی در معماری، ضرورت پردازش به این راهکارها دردوره های مختلف
آموزش معماری تبیین شود. در این راستا با مطالعه موردی بر روی دانشجویان و دانش آموختگان سهدانشگاه کشور سعی در آسیب شناسی و میزان موفقیت آموزش دروس فوق الذکر بوده و در پایان یافته های این تحقیق درغالب پیشنهاداتی جهت ارتقای کیفیت
آموزش معماری از طریق شناخت راهکارهای نوین
طراحی اقلیمی ارایه شده است.