بررسی ازدیاد برداشت نفت به کمک تزریق ((گاز نیتروژن)) در مخازن نفتی ایران abstract
مخازن نفتی ایران دارای ساختار متفاوتی نسبت به مخازن نفتی دنیا می باشند به طوری که اکثر این مخازن ساختاری کربناته داشته و تنها 10 درصد ازآنها دارای ساختار شنی هستند. از طرفی، بخش نسبتا بزرگی از نفت موجود در این مخازن، سنگین بوده و به آسانی قابل استحصال نیست. ضریببازیافت نفت برای اکثر مخازن هیدروکربوری ایران در حدود 24 درصد گزارش شده است که این مقدار بسیار کمتر از ضریب بازیافت متداول نفت درجهان میباشد. از این رو میتوان گفت که در مخازن ایران، میزان نفت باقی مانده در یک مخزن هیدروکربوری نسبت به مقدار برداشت شده از آن بسیارزیاد است. بنابراین چنانچه نفت استحصال نشده مخازن استخراج نگردد، در آیندهای نه چندان دور با کاهش شدید تولید از مخازن نفتی روبرو خواهیم شد.محققان مختلف تعریف های متفاوتی از
ازدیاد برداشت نفت ارایه دادهاند، اما به طور کلی هر روشی که به برداشت بیشتر از برداشت اولیه نفت منجر شود،ازدیاد برداشت نفت نامیده میشود. البته باید دقت کرد که گاهی عبارت
ازدیاد برداشت نفت تنها معادل برداشت ثالثیه در نظر گرفته میشود. به عبارتدیگر هنوز بر سر در نظر گرفتن برداشت ثانویه به عنوان بخشی از
ازدیاد برداشت نفت توافقی وجود ندارد. از آنجا که بیشتر مخازن کشور در نیمه دومعمر خود به سر می برند و هر چه از عمر مخزن میگذرد برداشت از آن دشوارتر میشود باید با روشهای خاصی با توجه به شرایط مخزن، برداشت از آنرا بهتر و بیشتر کرد، البته نباید فراموش کرد که در روشهای ازدیاد برداشت باید از میان روشهای مختلف بهترین آن را از لحاظ عملی و اقتصادیانتخاب کرد. استفاده صحیح از منابع نفتی کشور، به منظور افزایش طول عمر آنها و برخورداری نسلهای آینده از این ذخایر خدادادی، ایجاب می کند تابا مدیریت صحیح این منابع آشنا شویم. از نکات قابل توجه در مدیریت مخازن، اتخاذ روشهایی برای حفظ و صیانت مخزن، بالابردن راندمان تولید وسعی بر نگه داشتن آن در حد مطلوب در طول زمان می باشد.