صدا معنایی: در شعر اخوان

از نگاه صورتگرایانه (فرمالیستی) شعر اتفاقی است که در زبان میافتد. زبان شعر نسبت به زبان عادی برجسته است. این برجسته سازی از راه هنجارگریزی و یا قاعده افزایی انجام میشود. آرایههای بدیع لفظی به نوعی در حوزه همین قاعدهافزایی میگنجد. هدف این آرایهها افزودن موسیقی لفظی متن است که به آفرینش نظم میانجامد.واجآرایی یا نغمه حروف نیز یکی از آرایههای لفظی است. همین واجها و احیانا هجاها گاهی در شعر موسیقیای را به گوش القا میکند که معنادار است و تقویت کننده پیام و معنا و حسی است که شعر میخواهد انتقال دهد. نام آوا بهترین نمونه برای این القا هستند، ولی حوزه القای معنی از طریق موسیقی واجها و واژهها بسیار گسترده تر از نام اوا هاست. مهدی اخوان ثالث، شاعر معاصر، به قافیه و موسیقی بسیار توجه داشته است و از موسیقی واجها و واژهها برایالقای معنی بسیار استفاده کرده است. این نوع استفاده از موسیقی واجها که به القای معنایی (از طریق شنیداری) می انجامد. صدا معنایی نام دارد. در این مقاله صدامعنایی در شعر اخوان تبیین میشود. پس از مقدمه و تعاریف (واجآرایی، همصدایی، همحروفی، نامآوا، صدا معنایی و...)، شواهدی از اشعار دفترهای مختلف اخوان بررسی میشود که به این نتیجه میانجامد: صدامعنایی در شعر اخوان بسیار برجسته است و خاصیت آوایی و القایی بسیار قدرتمندی دارد.

صدا معنایی: در شعر اخوان Keywords:

واجآرایی , نامآوا , صدامعنایی , صامت , مصوت