بررسی تغییر مکان نسبی در سازه های فولادی با تغییر نوع مهاربندی همگرا در ارتفاع سازه

دستورالعمل FEMA جهت کنترل خسارت درسازه ها مقادیر تغییر مکان نسبی را محدود نموده است در سازه های فولادی با سیستم مهاربندی معمولا مهاربندها به صورت مشخص و بدون تغییر درارتفاع استفاده می شود و بیشتر تغییرات در پلان سازه ها متمرکز است . با درنظر گرفتن اینکه تحقیقات جدید برروی انواع گوناگون مهاربندی و رفتار لرزه ای سیستمهای ترکیبی درپلان سازه ها متمرکز است لیکن تغییر نوع مهاربندی درارتفاع سازه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است . اگر بتوان با تغییر نوع مهاربند درارتفاع سازه رفتار لرزه ای آنرا بهبود بخشید می توان نسبت به عملکرد لرزه ای آن اطمینان بیشتری حاصل کرد همچنین می توان نسبت به بهینه نمودن مصرف مصالح فولادی در ساختمانهای فلزی اقدامی جدی نمود دراین مطالعه تعدادی ازقابهای خمشی فولادی با ارتفاع های مختلف پس ازبارگذاری و طراحی براساس استانداردهای ایران تحت 3 زلزله طبس ،ناغان و رودسر مورد تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی قرار گرفته و با تغییر نوع مهاربندی درارتفاع این قابها و بررسی درحداکثر تغییر مکان نسبی سازه از تحلیل تراز مناسب جهت تغییر نوع مهاربندی پیشنهاد گردیده است درانتها نتیجه گردید که تغییر درنوع سیستم مهاربندی در تراز مشخص ازارتفاع می تواند در کاهش حداکثر درتغییر مکان نسبی سازه تحت زلزله موثر باشد .

Keywords:

تغییر نوع مهاربندی در ارتفاع , تحلیل دینامیکی غیر خطی , عملکرد لرزه ای , تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی