ارزیابی ریسک آتش سوزی پس از زلزله و بحران در محیط زیست شهری باتاکید بر اسلامشهر

ایران از جمله کشورهای زلزله خیز جهان است. 90 درصد خاک ایران بر روی نوار زلزله واقع شده است، کلان شهر تهران نیز نه تنها از خطرزلزله ایمن نیست بلکه سالهاست در انتظار زلزله ای ویرانگر با قدرت بالای 7 ریشتر به سر می برد که همین زلزله تبعات بعدی مانند آتش سوزی را هم به دنبال خواهد داشت. یکی از خطرات مهم پس از زلزله های شدید، آتش سوزی های پیرامون آن می باشد. تحقیقات نشان داده است که گاهی مواقع آسیب های ناشی از زلزله می تواند بسیار شدیدتر از آسیب های ناشی از خود زلزله باشد. زیرا آتش سوزی و زلزلهبصورت همزمان دو خطر جدی و مخرب برای ساختمانها در وقوع زلزله می باشند. لذا در این حالت وضعیت واقعی و ایمنی ساختمانها نیاز به بررسی و تجزیه و تحلیل خاص دارد. معمولا0 در این خصوص سه نوع خسارت در نظر گرفته می شود: تخریب یا خسارت سازه ای،تخریبهای ناشی از آتش سوزی به سازه ها و تخریبهای غیر سازه ای حاصل از آتش سوزی. از سوی دیگر خطرات ناشی از آتش سوزی ممکن است به سیستم های حفاظت از آتش سوزی در سطح منطقه ای در نواحی شهری صدمات جدی وارد نماید. بر اساس مطالعات آماریو زلزله هایی که پیش از این در ناحیه ری و تهران ثبت شده است با احتمال بیش از 70 درصد به طور متوسط هر 158 سال زلزله ای ویرانگر در این ناحیه رخ داده است. آخرین زلزله در تهران 178 سال پیش اتفاق افتاد و بر همین اساس وقوع زلزله تهران 28 سال تاخر زمانی دارد. عامل اصلی وقوع زلزله و آتش سوزی در تهران وجود 15 گسل در این منطقه است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی ریسک آتش سوزی پس از زلزله و بحران در محیط زیست شهری در محلات اسکان غیررسمی اسلامشهر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد انعطاف پذیری فرم شهر ، همجواری و تناسب کاربری ها با یکدیگر ، توزیع متناسب تراکم های شهری و داشتن شبکه ارتباطی کارآمد و دارای سلسله مراتب و ساخت تاسیسات زیربنایی و زیرساخت های شهری به صورتی مطمین و مقاوم و قابل ترمیم از جمله عوامل مهم شهرسازی است که می توانند به میزان زیاد یاثرات و تبعات ناشی از زلزله را تقلیل دهند.

Keywords:

آتش سوزی , زلزله , بحران , اسلامشهر