تحلیل اقتصادی تأثیر میزان آبیاری بر افزایش در درآمد کشت زیره سبز

در مناطق خشک و نیمه خشک کشور ما آبیاری از مهمترین هزینه های زراعت گیاهان محسوب می شود. کشت گیاهان مقاوم به خشکی در این مناطق از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تعیین دفعات آبیاری لازم برای حداکثر بهره وری، می تواند باعث کاهش هزینه ها و افزایش سود خالص گردد. جهت تعیین دفعات آبیاری مورد نیاز زیره سبز و تحلیل اقتصادی آن آزمایشی بصورت فاکتوریل در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک از توابع شهرستان زابل در سال زراعی 83-1382 انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد به ترتیب مربوط به تیمارهای سه بار آبیاری به همراه استفاده از کود دامی و دو بار آبیاری بدون استفاده از کود دامی بود. بالاترین افزایش در درآمد خالص و ناخالص مربوط به تیمار سه بار آبیاری به همراه استفاده از کود دامی بود. تیمار دو بار آبیاری بدون مصرف کود دامی با 50% کاهش در مرتبه دوم افزایش در درآمد خالص قرار گرفت. تیمار چهار بار آبیاری با مصرف کود دامی بالاترین افزایش در درآمد ناخالص و پایین ترین افزایش در درآمد خالص را دارا بود. نتایج تحلیل سرمایه گذاری اضافی نشان می دهد که بالاترین افزایش در درآمد خالص در صورت انجام سه بار آبیاری و مصرف 20 تن درهکتار کود دامی حاصل می شود. درحالیکه افزایش هزینه دفعات آبیاری جبران افزایش عملکرد را نمی کند.

Keywords:

آبیاری , افزایش در درآمد , زیره سبز و سیستان